TY - JOUR ID - 60781 TI - سنت واقع‌گرایی در ایران JO - فصلنامه سیاست JA - JPQ LA - fa SN - 1735-9678 AU - مشیرزاده, حمیرا AD - دانشیار گروه روابط بین‌الملل دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران Y1 - 2017 PY - 2017 VL - 47 IS - 1 SP - 201 EP - 220 KW - ایران KW - سنت واقع‌گرایی KW - واقع‌گرایی KW - واقع‌گرایی انتقادی KW - واقع‌گرایی تسلیم‌طلبانه KW - واقع‌گرایی عمل‌گرایانه KW - واقع‌گرایی منطقه‌ای DO - 10.22059/jpq.2017.60781 N2 - یکی از پایه­های تدوین نظریه­های بومی روابط بین­الملل، توجه به سنت­های فکری و عملی در طول تاریخ روابط خارجی یک کشور است. البته ایرانیان در طول تاریخ چه در سطح نخبگان سیاسی و چه در سطح نخبگان علمی و فرهنگی تصور و فهم ثابتی از سیاست جهانی نداشته‌اند و برداشت‌هایشاندر نتیجة شرایط خاص تاریخی چه در داخل و چه سطح منطقه‌ای و بین‌المللی دچار تحول شده است. استدلال اصلی این مقاله آن است که می‌توان تداوم عنصری واقع‌گرایانه را در بسیاری از این تصورات و برداشت‌های متفاوت دید. کاوش در این فهم‌ها و ضعف‌ها و قوت‌های آنها می‌تواند راه را برای تولید نوعی نظریۀ «واقع‌گرایانۀ ایرانی» در مورد روابط بین‌الملل با اتکا بر فرهنگ ایرانی و تجارب تاریخی هموار کرده و به فهم رفتار سیاست خارجی ایران در دوره­های مختلف کمک کند. این پژوهش در تلاش برای روشن ساختن خصوصیات سنت واقع‌گرایی در ایران نشان می‌دهد کهچهار تقریر اصلی از «واقع‌گرایی ایرانی» را می‌توان تشخیص داد که عبارت‌اند از: منطقه‌ای، انقیادی یا تسلیم‌طلبانه، عمل‌گرایانه و انتقادی/مواجهه‌جویانه. این تقریرات بیشتر براساس نگاه سیاستمداران و دولتمردان و تا حدی براساس عملکرد سیاست خارجی ایران استخراج شده­اند. UR - https://jpq.ut.ac.ir/article_60781.html L1 - https://jpq.ut.ac.ir/article_60781_45200aea92ef6164611de620301c8c54.pdf ER -