Critique and deconstruction of the concept of political liberalism and the theory of Carl Schmitt

Document Type : Research Paper

Author

Associate Professor, Department of Political Sciences, Faculty of Law and Political Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran

Abstract


Carl Schmitt (1985-1888), is one of the most controversial legal and political thinkers and one of the leading theorists of the twentieth century. Schmitt’s views can be criticized from some aspects: ignoring friends and enemies, reducing human and dominance of an individualistic perspective, de-politicization and de-humanization (loss of identity of the subject due to political suspension, emergence of indifference and meaninglessness and dominance of the spirit of consumerism), the risk of losing political experience, and no attention to ethical nature of political issue. Influenced by a realistic approach, Schmidt believes that government and politics are inseparably linked. Government is like a superpower which has an autonomous nature and makes all political decisions. Basically the border between politics and non-politics is determined by government's decision in making a distinction between friend/ enemy. The distinction between friend/ enemy can be considered as the political core of Schmidt’s intellectual discourse. Distinction between friend/ enemy as a quasi-transcendental theme specifies political theme, based on which existence of a real enemy and coexistence with other political entities will be assumed. The enemy here is not derived from personal hatred or enmity, but is a general sense (our enemies) and refers to a community of people fighting against another group, merely a public enemy and an enemy in the most obvious sense in relation to other people. This paper aims to present the criticisms directed to politics from a liberal perspective, an understanding of the concept of political issue and its limitations in political analysis and understanding fundamental aspects. 

Keywords


فارسی
- اُروِل، جرج (1390)، ادبیاتوتوتالیتاریسم، ترجمه عزت­الله فولادوند، بخارا، سال چهاردهم، شماره80، فروردین - اردیبهشت: 12-16
- اسپریگنز، توماس(1377). فهم نظریههای سیاسی. ترجمة فرهنگ رجایی. تهران: آگاه.
- اشتراوس، لئو، ملاحظاتی در باب مفهوم امر سیاسی، در: کارل اشمیت(1392). مفهوم امر سیاسی. ترجمة سهیل صفاری. تهران: نگاه معاصر.
- اشمیت، کارل (1392). مفهوم امر سیاسی. ترجمة سهیل صفاری. تهران: نگاه معاصر.
- اشمیت، کارل (1390). الاهیات سیاسی. جلد نخست. ترجمة لیلا چمن­خواه، تهران: نشر نگاه معاصر.
- آگامبن، جورجو و دیگران(1387). قانون و خشونت: گزیده مقالات جورجو آگامبن، کارل اشمیت، والتر بنیامین. ترجمة مراد فرهادپور و دیگران. تهران: فرهنگ صبا.
- تاجیک، محمدرضا (1392). خشونت و حذف سیاسی مرزهای تخاصم در سیاست، در: www.magiran.com/npview.asp?ID=2665064
- جنکینز، ریچارد(1381).هویت اجتماعی. ترجمه تورج یاراحمدی. تهران: نشر شیرازه.
- راولف، اورلیش (1392). مصاحبه­ای با جورجو آگامبن. ترجمه علی ثباتی، تاریخ آخرین دسترسی: 18/12/1392. در: http://www.vazna.ir/?p=1622
 - سینگر، پیتر (1379)؛ هگل، ترجمه عزت‌الله فولادوند. تهران: طرح نو.
- شواب، جرج مقدمه مترجم انگلیسی، در: کارل اشمیت(1390). الهیات سیاسی. جلد نخست. مترجم لیلا چمن­خواه. تهران: نگاه معاصر.
- طباطبایی، سیدجواد (1382). تاریخ اندیشه سیاسی جدید در اروپا: جدال قدیم و جدید، تهران، نشر نگاه معاصر.
- عبداله‌­پور چناری، محمد (۱۳۹۲). نقد لئو اشتراوس بر الهیات سیاسی کارل اشمیت؛ اشتراوس علیه اشمیت، آخرین دسترسی: 29/10/1392:  در:
- کیانپور، امیر (1388). وقتی قاعده، وضعیت استثنائی است. گفتگو. شماره ۵۴، آذر: 41-59.  
- گیدنز، آنتونی (1378)؛ تجدد و تشخص، ترجمه ناصر موفقیان، تهران: نشر نی.
- گیدنز، آنتونی (1380)؛ پیامدهای مدرنیت، ترجمه محسن ثلاثی، تهران: نشر مرکز.
- لیلا، مارک (۱۳۸۹). چرا متفکران در جوامع بسته به فیلسوفان خاصی روی میآورند؟ ترجمه کاوه شجاعی، شماره ۸، دی، در: 
-  نوئل، مایکل ای و میتزن، جنیفر (1392). وضعیت استثنا، تاریخ آخرین دسترسی: 1/12/1392، در: http://www.rah-nama.ir/fa/content/707/
-  نظری، علی­اشرف(1390). مدرنیته و هویت سیاسی در ایران. تهران: نشر میزان.
- یی‌هوا، ژیانگ (1392). بازنگری دریافت آرنت از سیاست(بخش چهارم). ترجمه عباس شهرابی فراهانی. تاریخ آخرین دسترسی: 1/11/1392، در:  http://anthropology.ir/node/19153
 
انگلیسی
-    Best, steven and Douglas kellner (1996). The Postmodern Turn. London: The Guilford Press.
- Blumenburg, Hans and Robert M. Wallace (1983). The Legitimacy of the Modern Age. Cambridge: the M.I.T Press.
-    Bocok, Robert and Keneth Thompon (1992). Social and Cultural Form of Modernity. London: Polity Press.
- Edward Gottfried, Paul (1990), Carl Schmitt: Politics and Theory, Westport, CT: Greenwood Press.
-Fass , Diana(1995). Identification Papers. London. Routledge.
-    Foucault (1981), “Question of Method: An Interview” I and C.No 8
-    Habermas, Jurgen (1981). “Modernity Versus Postmodernity” Translated by Seyla Ben-Habib. New German Critique, 22, pp 3-14
-    Heller, Agnes (1989). “Modernity, Democracy”. Hein online. Cardozo Law Review, Voll 11
-    Kumar, Krishan (1995); From Post Industrial to Post – Modern Society. Oxford: Blackwell Publishers
-    Paul Thide, Leslie (2003). Thinking Politics. Edition. Chatham House of  Publishers
-    Peppin, R.B (1995); Modernism as a Philosophical Problem. Cambridge: Cambridge University Press
-    Ritzer, George and Barry Smart (ed.) (2001); Handbook of Social Theory. London: Sage.