SEGREGATION AND UNITY OF THE ISLAMIC UMMAH IN THE POLITICAL THOUGHT OF ABUL A’LA MAUDUDI

Document Type : Research Paper

Author

Associate professor; Department of political Sciences, Al-Mustafa International University

Abstract

In spite of the emphasis on Islamic sources and texts on the establishment of the Islamic Ummah and its formation in the early Islamic centuries, this issue gradually began to differentiate and experiences a political segregation. This is due to the incorrect political behavior of the political elites and the incorrect understanding of the Islamic intellectual system when  the  new elements were replaced in the knowledge sysytem of Muslims. Maududi describes  two factors as the most important elements in the split of Islamic unity.The first one was  emergence of Soltani's system  of ruling  in Islamic state by Muawiya after four Caliphs and the second was  isolation of the human caliphate, which was common with the democratic methods during the four Caliphs period. The purpose of this study is to investigate the factors of Islamic political segregation  as well as the strategy for its reconstruction from Maududi's perspective. The significance of this research is because of the fact that Maududi is one of the great contemporary Islamic thinkers who has been influencing the Salafist groups, which are nowadays are known as the cause of the breakup of and segregation in Islamic Ummah. This article compiles the necessary data and information in a documentary manner and interprets it in an analytical way from the perspective of Maududi.

Keywords


  1. تیموری بازگری، ابراهیم (1388). نقد و بررسی اندیشه‌های سید ابوالاعلی مودودی، تهران: احسان.
  2. خسروشاهی، سید هادی (1349). «دربارۀ سید ابوالاعلی مودودی متفکر اسلامی معاصر»، مجلۀ معارف جعفری، ش 11.
  3. ژان بلاندل (1378). حکومت مقایسه‌ای، ترجمۀ علی مرشدی‌زاده، چ اول، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ص 298-167.
  4. صدیقی، کلیم (1384). مسائل نهضت‌های اسلامی، ترجمۀ سید هادی خسروشاهی، تهران: اطلاعات.
  5. علیخانی، علی‌اکبر و همکاران (1390). اندیشۀ متفکران مسلمان، چ اول، تهران: پژوهشکدۀ مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
  6. قانون اساسی جماعت اسلامی پاکستان (1984م). ترجمۀ آفتاب اصغر، لاهور پاکستان، دارالعروبة للدعوة الاسلامیة.
  7. کاظمی، سید حسن مهدی (1389). «بررسی مبانی نظری تقریبی امام خمینی و مولانا مودودی»، مجلۀ طلوع، بهار، ش 31.
  8. موتن، عبدالرشید (1388). «تفکر اسلامی در پاکستان معاصر، میراث علامه مودودی»، ترجمۀ مصطفی هدائی، فصلنامۀ پژوهش‌های منطقه‌ای، جامعه المصطفی العالمیه، سال اول، ش 2، تابستان و پاییز.
  9. مودودی، ابوالاعلی و دیگران (2008م). حقوق الانسان رؤی اسلامیه، تحت اشراف: دالیا محمدابراهیم، الطبعه الاولی، شرکه نهضه مصر للطباعه و النشر و التوزیع.
  10. مودودی، ابوالاعلی (1364). جهاد نور، ترجمه و نگارش: محمد اسماعیلی، انتشارات توحید.
  11. ------------- (1398ق/1978م). الخلافه و الملک، تعریب، احمد ادریس، الطبعه الاولی، الکویت: دارالقلم.
  12. ------------- (بی‌تا[الف]).مدلول فداکاری حسین(ع)، مندرج در کتاب: آزاد، اقبال، مودودی، زاهدحسین، حسین رمز حقیقت و مظهر آگاهی، ترجمۀ غلامرضا سعیدی، قم: نشر حر.
  13. ------------- (1404ق/1984م). منهاج الانقلاب الاسلامی، الریاض: الدارالسعودیة للنشر و التوزیع.
  14. ------------- (1348). ایدئولوژی اسلامییا مرزهای عقیده، ترجمۀ سید جواد هشترودیان، تهران: شرکت سهامی انتشار.
  15. ------------ (1404ق/1984م). منهاج الانقلاب الاسلامی، الریاض: الدارالسعودیة للنشر و التوزیع.
  16. ------------- (بی‌تا[ب]). برنامۀ انقلاب اسلامی، ترجمۀ سید غلامرضا سعیدی، چ دوم، تهران: شرکت سهامی انتشار.
  17. ------------ (بی‌تا[ج]). تئوری سیاسی اسلام، ترجمۀ محمدمهدی حیدرپور، تهران: بعثت.
  18. ------------ (1359). نظام سیاسی در اسلام، ترجمۀ علی رفیعی، قم: انتشارات مکتب قم.
  19. ------------- (بی‌تا[د]). اسلام و جاهلیت، ترجمۀ سید غلامرضا سعیدی، تهران: مؤسسۀ مطبوعاتی اسلامی.
  20. ----------- (بی‌تا[ه]). رسائل و مسائل، لاهور، ج 1، چ سی‌وسوم، ص 55.
  21. مودودی، ابوالاعلی؛ سید قطب، حسن البناء (1359). فلسفۀ جهاد در اسلام، ترجمۀ سید محمود خضری، بی‌جا: انتشارات اسلامی.
  22. ندوی، سید ابوالحسن علی (1388). تفسیری سیاسی از اسلام، ترجمۀ عبدالقادر دهقان، چ سوم، تهران: نشر احسان.
  23. نقیب‌زاده، احمد (1388). احزاب سیاسی و گروههای ذی نفوذ، چ اول، تهران: قومس.