بحثی در سیاست گذاری فرهنگی

نویسنده

چکیده

در این مقاله مقوله سیاست گذاری فرهنگی در چارچوبی معطوف به نظریه، مدل و مرجعیت مورد توجه قرار می گیرد. در بعد نظری عرضه داشت های دو جریان بزرگ جامعه شناسی (جامعه شناسی سازمان ها و جامعه شناسی ساختار گرای تکوینی ) با یکدیگر مقایسه می شوند. این دو جریان به ترتیب برداشت هایی انتقادی و در عین حال مثبت، و مبتنی بر سوءظن و منفی از مداخله دولت در سیاست های عمومی و به تبع آن سیاست های فرهنگی را پیش رو می گذارند. در زمینه مدل، سه مدل سیاست گذاری فرهنگی مرتبط با سه کشور ایران، فرانسه و ایالات متحده آمریکا موضوع بحث واقع می شود. این سه کشور را می توان از دولت حداقل تا دولت حداکثر مورد طبقه بندی قرار داد. در خصوص مرجعیت، بر شکل گیری مرجعیتی بین المللی در ارتباط با سیاست های فرهنگی تاکید می شود. چنین مرجعیتی برخی مدل های سیاست گذاری را با چالش‌هایی اساسی رو به رو می کند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

-

چکیده [English]

Cet article représente une structure tripartite. La première partie, consacrée à la question de la théorie, est l’endroit de l’analyse de la contribution des courants sociologiques de M. Crozier et de P. Bourdieu à l’étude de l’Etat en action. Dans la deuxième partie, l’attitude de trois pays vis-à-vis des politiques culturelles sera mise en lumière. Nous pensons que la R.I. d’Iran, la France et les Etats-Unis d’Amérique représentent trois modèles en la matière qui se diffèrent les uns des autres sur des points essentiels. Enfin, la dernière partie nous procure l’occasion de mettre l’accent sur la formation d’un référentiel international en matière des politiques culturelles – préservation et promotion de la diversité culturelle – qui ne manquera pas à mettre certains modèles des politiques culturelles face à des défis substantiels.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Modèles
  • Politiques publiques de la culture
  • Référentiel international
  • Théories