نقش گروه های سنتی و مدرن در شکل بندی قدرت در افغانستان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه علوم سیاسی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

2 استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه کابل افغانستان

چکیده

ساخت قدرت در افغانستان ممیزه کاملا سنتی دارد. بررسی عوامل اجتماعی این ساخت قدرت، هدف این مقاله را تشکیل می دهد. به لحاظ شکل بندی گروه های اجتماعی اشراف، روحانیون و در دهه های اخیر نیروهای جهادی ساختمان بندی اصلی گروه های اجتماعی در افغانستان را تشکیل می دهند. در مقاطعی از تاریخ این کشور مانند دوران شاه آمان الله (1298-1307ه.ش) و محمد ظاهر شاه (1342-1352ه.ش) اقداماتی در جهت توسعه سیاسی انجام گرفت اما به دلیل فقدان زیر ساختها و شتاب زدگی در روند نوسازی، با مقاومت منفی گروه های سنتی اجتماعی رو برو شده است. این اقدامات به نوبه خود توانست زمینه شکل گیری نیروهای تحصیل کرده، روشنفکر، تکنوکرات و بوروکرات را فراهم نماید.
ساخت قدرت به دلیل نیرومندی گروه های اشراف و روحانیون، ماهیت پیچیده پیدا کرده و دولت نتوانسته شاخص های توسعه یافتگی سیاسی مانند: نهادسازی ، عقلانی کردن فرایند   تصمیم­گیری و افزایش مشارکت سیاسی را به وجود آورد. 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

THE RULE OF MODERN AND TRADITIONAL GROUPS IN POWER FORMATION IN AFGHANISTAN

نویسندگان [English]

  • Mohammad Jafar Javadi Arjmand 1
  • Mohammad Akram arefi 2
1 Assistant Professor; Political Science Department, University of Tehran
2 Assistant Professor; University of Kabul Afghanistan
چکیده [English]

The formation of power in Afghanistan is affected by the socio-traditional structure of the country. The elite, the spirituals and, in the last decades, the jihadists form the main social structure in Afghanistan. At some periods in the history of this country – like when Shah Amanullah (1298 1307) and Mohammad Zaher Shah (1342 1352) were reigning, efforts were made to introduce some changes in the political structure from tradition to modernity, but because the middle class had not yet grown and the organized social groups had yet to be formed, the innovative efforts could not sustain itself. The reformists’ efforts could only affect a little the formation of new educated clusters such as the intellectuals, the technocrats and the bureaucrats; thus, the political structure became more flexible and sharing at the same rate.
The power structure turned into an authoritative entity owing to the supremacy the traditional groups enjoyed. Therefore, the government was not able to initiate indexes of political development like institutionalization, rationalization of decision making process and increase in the political participation.