فرصت‌ها و چالش‌های عضویت جمهوری اسلامی ایران در سازمان همکاری شانگهای

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار مطالعات منطقه‌ای، دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

2 دانشجوی دکتری مطالعات منطقه‌ای، دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

چکیده

سازمان­های منطقه­ای راهی برای دستیابی به منافع راهبردی کشورها هستند که بر پایۀ اهداف و منافع مشترک کار می­کنند. امروزه سازمان همکاری شانگهای نیز به‌عنوان یک سازمان مهم منطقه­ای مطرح است. سازمان همکاری شانگهای در سال 2001 با حضور کشورهای چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ازبکستان به­وجود آمد. در این میان، جمهوری اسلامی ایران همواره خواهان دستیابی به عضویت دائم در این سازمان بوده است. سؤال اصلی مقاله این است که اهداف و منافع ایران از عضویت در سازمان همکاری شانگهای چیست؟ در ادامه ضمن توجه به زمینه­های تکامل سازمان همکاری شانگهای، منافع عضویت دائم جمهوری اسلامی ایران در این سازمان را برمی‌شماریم و جدا از این فرصت­ها، به چالشی­هایی که برای دستیابی ایران به این مهم وجود دارد، نیز پرداخته می­شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

PROSPECT OF ISLAMIC REPUBLIC OF IRAN’S MEMBERSHIP IN THE SHANGHAI COOPERATION ORGANIZATION: OPPORTUNITIES AND CHALLENGES

نویسندگان [English]

  • Mohammad Sadegh Koushki 1
  • Seyyed Mahmood Hosseini 2
1 Assistant Professor; Regional Studies Department, Tehran University
2 Ph.D. Student; Regional Studies, Tehran University
چکیده [English]

Regional organizations are used by countries as a means to achieve strategic interests and act for based on common interests and goals. SCO was formed in 2001 with the participation of China, Russia, Kazakhstan, Kyrgyzstan, Tajikistan and Uzbekistan. This article attempts to analyze why Islamic Republic of Iran should consider itself as an ideal candidate for SCO membership, despite the member countries indicating that they have no plans to accept new member in the near future. Nevertheless, Iran should continue to pursue its case for membership, as it will benefit both Iran and the SCO members. In order to understand and analyze this, the article discusses the origin and growth of SCO and its emergence as a regional international organization. It identifies the potential benefits that Iran can gain by becoming the full member of SCO. It also analyses Islamic Republic of Iran’s present concerns and challenges it would have to confront after obtaining full membership.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Islamic Republic of Iran
  • Central Asia
  • Challenges
  • full membership
  • Opportunities
  • Shanghai Cooperation Organization
  1. الف) فارسی

    1.احمدی، حسین؛ جلیل­پیران، داراب (1389)، «رژیم امنیتی حوزۀ دریای خزر پس از فروپاشی اتحاد شوروی تا سال 2009؛ موانع و چالش­ها»، تحقیقات سیاسی و بین­المللی، ش 3، ص 142-109.

    1. بزرگی، وحید؛ میرعبدالله حسینی (1389)، «سازمان همکاری شانگهای: تحولات گذشته و چشم­انداز آینده»، مطالعات اوراسیای مرکزی، سال سوم، ش 7، ص 27-1.
    2. پیشگاهی‌فرد، زهرا و همکاران (1390)، «جایگاه قدرت نرم در قدرت ملی با تأکید بر جمهوری اسلامی ایران»، راهبرد، سال بیستم، ش 61، ص 211-191.
    3. دهقانی فیروزآبادی، سید جلال؛ نوری، وحید (1391)، «امنیت هستی‌شناختی در سیاست خارجی دوران اصول‌گرایی»، مطالعات راهبردی، سال پانزدهم، ش 3، ص 180-149.
    4. طباطبایی، سید علی (1390)، «بررسی تطبیقی رویکرد راهبردی چین، روسیه، آمریکا، هند، پاکستان و ایران به سازمان همکاری شانگهای»، راهبرد، سال بیستم، ش 6، ص 191-169.
    5. کرمی، جهانگیر (1395)، «چرا ایران باید عضو شانگهای شود؟» قابل دسترس در:www.iras.ir.
    6. متقی، افشین (1392)، «تحلیل ژئوپلیتیکی مؤلفه­های قدرت انقلاب اسلامی در جهان اسلام»، پژوهشنامۀ انقلاب اسلامی، سال دوم، ش6، ص 48-27.
    7. نور علی­وند، یاسر؛ خلیلی­پور، علی (1390)، «چندجانبه­گرایی و روابط فرا آتلانتیک در افغانستان»، مطالعات راهبردی، سال چهاردهم، ش 1، ص 200-175.

     

    ب) انگلیسی

    1. Aris, Stephen (2012), "The Response of the Shanghai Cooperation Organization to the Crisis in Kyrgyzstan", Civil Wars, Vol.14, No.3, pp.57-482.
    2. Aylin, Unver Noi(2006), "Iran and The Shanghai cooperation organization", Perceptions, pp.79-103.
    3. Boland, Julie (2011), "Ten Years of SCO: A Lost Decade? A Partner for the US?", Brooking Institutions Policy Paper, pp. 1-62.
    4. BP.(2013) Statistical Review of World Energy/bp.com/statisticalreview.
    5. Hansen, Flemming Splidsboel (2008), "The Shanghai Co-operation Organization", Asian Affairs, Vol.XXXIX, No.1, pp.119-229.
    6. Koolaee, Elaheh and Mandana Tishehyar(2013), "An Outlook on Energy Cooperation Approaches in the Shanghai Cooperation Organization (SCO) Region", Geopolitics Quarterly, Vol.8, No.4, pp.41-71.
    7. Krishna, Ananth(2012), "Observer Countries must work hard for SCO Membership, says China", The Hindu, Accessed on Online edition of India's National Newspaper.

    8. Kumar, S.Y.Surendra (2013), "India and the Shanghai Cooperation Organization: Issues and Concerns", International Journal of China Studies, Vol.4, No.3, pp.343-359.

    9. Kundu, Nivedita Das(2009), " India should give a closer look to The Shanghai Cooperation Organization", Indian Council of World Affairs-Policy Brief, pp.1-10.

    1. Lukin, Alexander (2015), "Should the Shanghai Cooperation Organization Be Enlarge?", Russia in global affairs acsses in http://eng.globalaffairs.ru.
    2. Mousavi, Mohammad A & Khodaee, Esfandiar (2013), "Iran and The Shanghai Cooperation Organization", Iranian Review of Forign Affairs, Vol.4, No.1, pp.185-210.
    3. Norling, Nicklas and Niklas, Swanstrom (2007), "The Shanghai Cooperation Transition, Trade and the Roles of Iran, India and Pakistan", Central Asian Survey, Vol.26, No.3, pp.429-444.
    4. Roy, Meena. Singh (2012), "India's Option in the Shanghai Cooperation Organization", Strategic Analysis, Vol.36, No.4, pp.645-650.
    5. Ruggie, John. Gerard (1993), Multilateralism Matters: The Theory and Praxis of an Institutional Form, New York: Columbia University Press.
    6. Yuan, Jing-Dong (2010), "China's Role in Establishing and Building the Shanghai Cooperation Organization (SCO)", Journal of Contemporary China, Vol. 19, No. 6, pp. 855-869.