راهکارهای کاهش تهدیدات سازمان‌های غیردولتی حقوق بشری علیه امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران با تأکید بر نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه روابط بین‌الملل دانشکدۀ علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس

2 دانشجوی دکتری گروه روابط بین‌الملل دانشکدۀ علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس

چکیده

یکی از مسائلی که همواره از جانب کنشگران نظام بین‌الملل امنیت جمهوری اسلامی ایران را تهدید می‌کند، حقوق بشر است. گذشته از تهدیداتی که دولت‌ها یا سازمان‌های بین‌المللی دولتی متوجه امنیت ملی ایران می‌کنند، تهدیدات سازمان‌های غیرحکومتی فعال در زمینۀ حقوق بشر، بیشتر جنبۀ نرم دارد و به مشروعیت نظام جمهوری اسلامی ضربه خواهد زد. همین موضوع ضرورت بحث و ارائۀ راهکار برای جلوگیری از تحقق اهداف سازمان‌های غیردولتی حقوق بشری به‌واسطۀ نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات به‌عنوان یکی از مؤلفه‌های قدرت نرم هر کشور را فراهم می‌آورد. ازاین‌رو، شایسته است این پرسش مطرح شود که نقش فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی در کاهش تهدیدات سازمان‌های غیردولتی حقوق بشری علیه امنیت ملی ایران، چگونه قابل ارزیابی است؟ تا زمان نگارش این پژوهش، هیچ‌یک از منابع علمی داخلی و خارجی به پرسش مذکور پاسخ نداده‌اند، درصورتی‌که پاسخ نویسنده به سؤال مطروحه در قالب فرضیۀ این پژوهش این خواهد بود که بهره‌برداری از فناوری اطلاعات و ارتباطات، مهم‌ترین راهکار کاهش تهدیدات سازمان‌های غیردولتی علیه امنیت ملی ایران است. بنابراین، در دنیای جدید، اثرگذاری ظرفیت‌های دیپلماسی عمومی، ترویج اصول حقوق بشر اسلامی، جذب گردشگران خارجی، افزایش پرستیژ ایران در نظام بین‌الملل برای مقابله با تهدیدات مذکور، تا حدود زیادی به کاربست فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی در فضای مجازی بستگی دارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

STRATEGIES TO REDUCE THREATS OF NON-GOVERNMENTAL HUMAN RIGHTS ORGANIZATIONS AGAINST SECURITY OF THE ISLAMIC REPUBLIC OF IRAN, WITH FOCUS ON ROLE OF THE OF THE ICT

نویسندگان [English]

  • Ahmad Soltani Nejad 1
  • Mohammad Davand 2
1 Assistant Professor; Facullty of Humanities, Tarbiat Modares University, Iran
2 Ph.D Candidate of International Relations, Tarbiat Modares University of Tehran
چکیده [English]

After the Islamic Revolution (1979), one of the issues that threaten the security of the Islamic Republic of Iran by International actors, is Human Rights. Aside from the threats of some states or some governmental international organizations, the threats of non-governmental human rights organizations against security of the Islamic Republic of Iran is more soft and detracts from the legitimacy of the Islamic Republic of Iran in the world. This concern has led the author to seek ways to prevent the implementation of the objectives of non-governmental organizations through the role that ICT can play in this direction. Therefore, it is appropriate to ask the question that how ICTs can reduce the threat of non-governmental human rights organizations against Iran's national security? The author answer the questions mentioned above will be that utilization of information and communication technology is the most important means of decreasing NGOs threats against Iran's national security. So, in the new word, if Iran wants reduce these threats through increasing the effectiveness of public diplomacy capacities, promoting  the principles of the Islamic Human Rights, attracting foreign tourists and it’s prestige in the international system, must use all of the resources of technology information and communication in the virtual world.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Non-Governmental Human Rights Organizations
  • Islamic Republic of Iran
  • Information and communication technology
  • National security

مراجع

الف) فارسی
‌‌1. آدمی، محمد (1393). اصول حقوق ارتباطات در اسلام (با مروری بر قواعد بین‌المللی)، تهران: دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها.
2. دهدشتی، عادل (1391). «تهدیدهای نوین و گذار به حکمرانی راهبردی؛ با نگاه به جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامۀ مطالعات راهبردی، سال شانزدهم، ش 1، ص 106-87.
‌‌3. پایگاه مجازی سفارت جمهوری اسلامی ایران در برن (1392)، اقوام و اقلیت‌ها در جمهوری اسلامی ایران، قابل دسترس در:
http://iranembassy.ch/fa/143
‌‌4. پروین، خیرالله؛ سپهری‌فر، سیما (1393)، «حقوق اقلیت‌ها در قانون اساسی (با تأکید بر اماکن، دارایی‌ها و حقوق سیاسی)»، دوفصلنامۀ مطالعات حقوق بشر اسلامی، سال سوم، ش 6، ص 96-73.
‌5. پورتال ستاد انتخابات کشور (1395)، آرشیو اطلاعات انتخابات ریاست جمهوری، قابل دسترس در:
http://www.moi.ir/portal/Home/Default.aspx?CategoryID=144dc85f-e825-477b-b3d1-0a2b6fb1df9a
‌6‌. پورفرج، علیرضا؛ عیسی‌زاده روشن، یوسف؛ چراغی، کبری (1390). «­فناوریاطلاعاتوارتباطات،صنعتگردشگری،رشداقتصادی»، فصلنامۀ اقتصاد و تجارت نوین، ش 13، ص 66-46.
‌‌7‌. حاتمی، عباس؛ کلاته، فرزاد (1392). «دولت در پیرامون و پیرامون در دولت؛ سندروم‌های در هم تنیدگی اقتصاد، سیاست و اجتماع»، فصلنامۀ مطالعات راهبردی، سال هفدهم، ش 1، ص 36-7.
‌8. حسینی، سید محمدحسین (1392). «جایگاه دیپلماسی عمومی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران (مطالعۀ موردی: منطقۀ خاورمیانه)»، فصلنامۀ سیاست خارجی، سال بیست‌وهفتم، ش 3، ص 700-679.
‌‌9. جعفری، افشین (1388)، نقش شبکه اینترنت در توسعۀ آموزش حقوق بشر، پایان­نامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه پیام نور استان تهران: دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی.
‌10. خبرگزاری تسنیم (14/05/1394)، اعطای جایزۀ حقوق بشر اسلامی سازمان دفاع از حقوق و آزادی‌های دموکراتیک یمن، قابل دسترس در:
http://www.tasnimnews.com/fa/news/1394/05/14/820810/
‌‌11. خبرگزاری تسنیم (28/12/1394)، تشریح جایگاه زنان در جمهوری اسلامی ایران در اجلاس شورای حقوق بشر، قابل دسترس در:
http://www.tasnimnews.com/fa/news/1394/12/28/1030834?ref=parseek
‌12. خبرگزاری فارس (18/06/1393)، توریست‌های غربی علیه رسانه‌های غربی، قابل دسترس در:
http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13930618000696
‌13. داداندیش،‌ پروین؛ احدی، افسانه (1390). «جایگاه دیپلماسی عمومی‌در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ‌ایران»، فصلنامة روابط خارجی، ش 90، ص 160-143.
‌14. ربیعی، علی؛ کرمانی، حسین (1394). «‌دلایلترجیحیکشبکۀاجتماعیمجازیبرسایرشبکه‌ها:مطالعۀموردیگوگل‌پلاسوفیس‌بوک»، مجلۀ جهانی رسانه، دورۀ 10، ش 1، ص 19-1.
‌15. رضاپور، حسین، (1393)، «تأثیر انقلاب اسلامی بر نظام بین‌الملل»، فصلنامۀ مطالعات انقلاب اسلامی، سال یازدهم، ش 37، ص 158-141.
16.ستاد حقوق بشر قوۀ قضاییه جمهوری اسلامی ایران (01/10/1392). بررسی وضعیت اقلیت‌ها در ایران از زبان نمایندگان آنها در مجلس، قابل دسترس در:
http://www.humanrights-iran.ir/news-35781.aspx
17. شورای عالی انقلاب فرهنگی (1394)، سند اخلاق در فناوری اطلاعات و ارتباطات، دبیرخانۀ شورای اطلاع‌رسانی، قابل دسترس در:
http://www.scict.ir/portal/Home/Default.aspx?CategoryID=7910e7d3-3076-43ff-8761-f0875341685f
18. فلاح‌زاده، علی‌محمد (1389). «سازمان‌های مردم‌نهاد (NGOs)»، قوۀ قضاییه جمهوری اسلامی ایران، ستاد حقوقبشر، قابل دسترس در:
http://www.humanrights-iran.ir/news-16439.aspx
19. گوهری‌مقدم، ابوذر (1377). «دیپلماسی دیجیتالی: تحول مفهومی ‌و عملی»، فصلنامة راهبرد یاس، ش 1، ص 122-104.
20. محمودی، سمیه؛ رنجبریان، بهرام؛ فتحی، سعید (1394). «شناسایی عوامل مؤثر بر تصویر ذهنی گردشگران خارجی از ایران»، مجلۀ برنامه‌ریزی و توسعۀ گردشگری، سال چهارم، ش 13، ص 92-72.
21. موسایی، میثم؛ هاشمی، سمیه؛ ابراهیمی، میترا (1391)، «بررسی جامعه‌شناختی توسعۀ پایدار گردشگری در ایران؛ موانع، چالش‌ها و راهکارها»، فصلنامۀ تخصصی علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی، سال ششم، ش 16، ص 50-25.
22‌. وبگاه مؤسسۀ اطلاع‌رسانی و فرهنگی تبیان (08/11/1392)،­جایگاه زن در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، قابل دسترس در:
http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=269410
23. نش، کیت (1391). جامعه‌شناسی سیاسی معاصر: جهانی شدن، سیاست، قدرت، ترجمۀ محمدتقی دلفروز، تهران: نشر کویر.
24. ویسی، هادی (1394)، «بررسی تأثیر ایدئولوژی سیاسی بر صنعت گردشگری (مطالعۀ موردی: ایران)»، مجلۀ برنامه‌ریزی و توسعۀ گردشگری، سال چهارم، ش 14، ص 66-45.
25. هراتیان، عباس‌علی، «همجنسگرایی، علل و درمان»، نشریۀ الکتونیکی پرسمان دانشجویی، قابل دسترس در:
http://porseman.org/showarticle.aspx?id=712
26. هزارجریبی، جعفر؛ نجفی، ملک‌محمد (1391)، «بررسی جامعه‌شناختی عوامل مؤثر بر توسعۀ گردشگری در ایران (با رویکرد جذب گردشگران خارجی)»، فصلنامۀ جغرافیا و برنامه‌ریزی محیطی، سال بیست‌وسوم، ش 3، ص 147-133.
 
ب) خارجی
27. Amnesty International, (2007). Iran: Human Rights Abuses against the Baluchi Minority, file:///C:/Users/CENTRAL2015/Downloads/mde131042007en.pdf
28. Amnesty International, (2008). Iran Ends Discrimination against the Kurdish Minority, https://www.amnesty.org/en/press-releases/2008/07/iran-end-discrimination-against-kurdish-minority-20080730/
29. Amnesty International, (2015). Who We Are, https://www.amnesty.org/en/who-we-are/
30.Amnesty International, (2014/2015). The State of the World’s Human Rights, file:///C:/Users/CENTRAL2015/Downloads/POL1000012015ENGLISH%20(1).PDF
31.Amnesty Internationa Report, (2012). The State of the World's Human Rights, http://files.amnesty.org/air12/air_2012_full_en.pdf
32. Ali Khan, Zahid, (2012). “­Balochistan Factor in Pak-Iran Relations: Opportunities and Constraints”, A Research Journal of South Asian Studies, Vol. 27, No. 1, January-June. pp, 121-140.
33. Bertelsmann Stiftung's transformation index (BTI), (2012). “Saudi Arabia country report”, http://www.google.com/#bav=on.2,or.r_qf.&fp=7033c00f88795d1f&q=situation+of+parties+in+saudi+arabia%2Bpdf,
34. Chang Park, Jai, (2004), Negative Impact of E-Governance to NGOs: The Case of Korean Council of YMCAs, Japan Committee for the Study of NPM. http://www.iam.or.jp/asia-pacific_panel/index.html
35.Country Reports on Human Rights Practices for United States Department of State Bureau of Democracy, Human Rights and Labor, (2011). Saudi Arabia, http://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=country%20reports%20on%20human%20rights%20practices%20, 22/09/2013.

35. Ericsson Company(2013). ICT and Human Rights - an ecosystem approach - Ericsson,http://www.ericsson.com/res/thecompany/docs/corporate-responsibility/2012/human_rights0521_final_web.pdf

36. Bae, Youngja, (2003). “Information Technology and the Empowerment of New Actors in International Relations”, Journal of International and Area Studies, Vol. 10, No. 2, pp. 77-92.
37. John F Kennedy School of G­overnment, (2007). “The Operation of (NGOs) in a World of Corporative and other Codes of Conducts”, Harvard University, http://www.hks.harvard.edu/m-rcbg/CSRI/publications/workingpaper_34_nelson.pdf
38. Hemingway, Ben and Barrigan, Cynthia, (2009). “NGO Use of Information and Communications Technology” in Nongovernmental Organizations for the Military, TheCenter for Disaster and Humanitarian Assistance Medicine (CDHAM), Uniformed Services University of Health Sciences (USUHS), International Health Division Office of the Assistant Secretary of Defense (Health Affairs),U.S. Department of Defense.
39. Human Rights Advocates, (2015). Human Rights NGOs Participation in the United Nations, its organs and specialized agencies, University of San Francisco School of Law’s International Human Rights Clinic, P.O. Box 5675, Berkeley, C A 94705 USA.
40.Human Rights Watch, (2015). World Report, https://www.hrw.org/sites/default/files/wr2015_web.pdf
41. Human Rights Watch, (2013). World Report, https://www.hrw.org/sites/default/files/wr2013_web.pdf
42. Madon, S. (1999). “International NGOs: networking, information flows and learning”, Journal of Strategic Information Systems 8, Department of Information Systems, London School of Economics & Political Science, Houghton Street, London, WC2A 2AE, UK.
43. Nsega, Eliot, (2015). The use of ICT in human rights promotion: A case study of the African Commission on Human and Peoples’ Rights, DiploFoundation, https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwiV8qfsms3KAhVJGCwKHUvLDFwQFggdMAA&url=http%3A%2F%2Farchive1. lomacy.edu%2Fpool%2FfileInline.php%3FIDPool%3D1332&usg=AFQjCNEr1NSnMH1bsYINxLr8cQZUhogj5w.
44. NGO Monitor, (2014). Amnesty International Founding, Structure and Lost Vision, http://www.ngo-monitor.org/article/23
45.Reporters without Borders, (2015). 2015 Press freedom Index, https://index.rsf.org/#!/index-details/IRN
46. Selian, Audrey N. (2002). ICTs in Support of Human Rights, Democracy and Good Governance, http://www.itu.int/osg/spuold/wsis-themes/humanrights/ICTs%20and%20HR.pdf
فصلنامه سیاست
دوره 48، شماره 1
خرداد 1397
صفحه 39-57

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 21 تیر 1395
  • تاریخ بازنگری: 14 تیر 1395
  • تاریخ پذیرش: 08 دی 1394

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار