ایده‌آلیسم و روانیدن روشنگری

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه علوم سیاسی دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

2 دانشجوی دکتری اندیشۀ سیاسی دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

چکیده

در تاریخ اندیشه، متداول است که هر جنبش فلسفی می‌بایست در چارچوب تاریخی خویش فهمیده شود. این حکم، به‌خصوص، حقیقت ایده‌آلیسم آلمانی را نمایان می‌کند که اهداف و مسائل آن تنها در چارچوب فرهنگ آلمانِ متأخر قرن هجدهم قابل فهم است. به‌طور خاص، این فرهنگی که حیات فکری غالب در آلمان از میانة قرن هجدهم به‌حساب می‌آمد، روشنگری نامیده می­شد. اما، با نزدیک شدن به اواخر قرن هجدهم، نشانه‌هایی از بحران در روشنگری پدیدار شد. اصول بنیادین روشنگری انتقادگرایی عقلایی و طبیعت‌گرایی علمی بود. درحالی‌که فرجام انتقادگرایی افتادن در دام شکاکیت بود، نتیجة طبیعت‌گرایی در ماتریالیسم نمایان می‌شد. اما هر دو غیرقابل پذیرش بودند، زیرا اگر شکاکیت باورهای عقل سلیم را در واقعیت جهان برون تحت‌الشعاع قرار می‌داد، ماتریالیسم باورهای متعلق به آزادی، ابدیت و [خداوند] را تهدید می­کرد. ایده‌آلیسم آلمانی و همة اشکال آن- ایده‌آلیسم استعلایی کانت، ایده‌آلیسم اخلاقی فیشته و ایده­آلیسم مطلق رمانتیک‌ها- کوشش‌های بسیاری به‌منظور حل بحران‌های روشنگری کردند. بدین‌سان، هدف این مقاله، نمایش ایده‌آلیسم آلمانی به‌عنوان کوششی پایدار به‌منظور حفظ میراث روشنگری است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

IDEALISM AND JUSTIFICATION OF AUFKLÄRUNG

نویسندگان [English]

  • Mehdi Fadaei Mehrabani 1
  • Mehrdad Omidpour 2
1 Assistant Professor; Political Science, University of Tehran
2 PhD student; Political science, University of Tehran
چکیده [English]

It is a commonplace of intellectual history that any philosophical movement must be understood in its historical context. This dictum is especially true of German Idealism, whose aims and problems become intelligible only in the context of the culture of late eighteenth-century Germany. This culture was essentially that of the Enlightenment or Aufklärung, which had dominated intellectual life in Germany since the middle of the eighteenth century. But, toward the close of the eighteenth century, the Enlightenment began to show signs of a crisis. The fundamental principles of the Enlightenment were rational criticism and scientific naturalism. While criticism seemed to end in skepticism, naturalism appeared to result in materialism. Both results were unacceptable. If skepticism undermines our common-sense beliefs in the reality of the external world, materialism threatens the beliefs in freedom, immortality, and [God]. German Idealism and All its various forms – the transcendental idealism of Kant, the ethical idealism of Fichte, and the absolute idealism of the romantics – were so many attempts to resolve these aporiai of the Enlightenment. Thus, aim of this article is representation of German Idealism as the constant attempt to preserve the legacy of the Enlightenment.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Aufklärung
  • Transcendental Idealism
  • Ethical Idealism
  • Absolute Idealism
  • Skepticism
  • Criticism
  • and Scientific Naturalism
  1. Ameriks, Karl (2000). Interpreting German Idealism in The Cambridge Companion to German Idealism, ed. by Karl Ameriks: Cambridge University Press.  
  2. Beiser, Frederick (2000). The Enlightement and idealism in The Cambridge Companion to German Idealism, ed. by Karl Ameriks: Cambridge University Press.
  3. Berkeley, G.(1996). Principles of Human knowledge and Three Dialogues, ed. Howard Robinson, Oxford.                                                                                                                                        Descartes, R (2008). Meditations on Frist Philosophy, Trns and ed. Michael Moriarty, Oxford.
  4. Fichte, J.G. (1965). Wissenschaftslehre, Bd(2), in gesamtausgabe der Bayerischen Akademie der Wissenschaften, Herausgegeben von Reinhard Lauth und Hans Jacob, Friedrich Formmann Velag[Günther Holzboog].                                                                                                 
  5. Hume, D (1975). Enquiries Concerning Human Understanding and Concerning the Principles of Morals. L.A. Selby-Bigge, ed. 3rd ed. Revised by P.H. Nidditch. Oxford.
  6.  _____,(1969). A Treatise of Human Nature. E. Mossner, ed. Harmondsworth, England.
  7. Hegel, G. W. F (1971). Differenz, Bd(2), Suhrkamp Verlag Frankfurt in zwanzig Benden.
  8.  ___________,(1971). Phänomenologie des Geistes, Bd(3), Suhrkamp Verlag Frankfurt in zwanzig  Benden.                                                                                                                         
  9. ___________, (1971). Enzyklopädie der philosophischen Wissenschaften, Bd(8), Suhrkamp Verlag Frankfurt in zwanzig Benden.
  10. Jakobi, F. H (1998). Werke, ed. Klaus Hammacher und Walter Jaeschke, Hamburg: Meiner.
  11. Kant, Immanuel, Was ist Aufklärung? in gesammelte Schriften, hrsg. Von der köigl. Preussischen Akademie der Wissenschaften [später: hrsg. Von der deutschen Akademie der Wissenschaften zu Berlin], 23 [28] Bde., Berlin, 1900-1955[1972].
  12. _____________, Kritik der reine Vernunft, in gesammelte Schriften, hrsg. Von der köigl. Preussischen Akademie der Wissenschaften [später: hrsg. Von der deutschen Akademie der Wissenschaften zu Berlin], 23 [28] Bde., Berlin, 1900-1955[1972].
  13.  Reinhold, K.L (1789). Briefe über die Kantische Philosophie, in Der Teutsche Merkur, d. Christoph Wieland, Weimar.
  14.  ________ (1789). Versuch einer neuen Theorie des menschlichen Vorstellungsvermögens, Jena: Widtmann und Mauke.
  15.  Schelling. F.W.J. von. Sämmtliche Werke, [SW], ed. K.F.A. Schelling, I Abtheilung Vols. 1–10, II Abtheilung Vols. 1–4, Stuttgart: Cotta, 1856–61.