مطالعۀ جامعه‌شناختی تأثیر تجربۀ مشارکت سیاسی بر نگرش شهروندان نسبت به مشارکت سیاسی در ایران (مطالعۀ موردی: شهروندان شهر ابهر)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

2 دانش آموختۀ دکتری جامعه‌شناسی سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

چکیده

مشارکت سیاسی فرایندی است که در طی آن قدرت سیاسی میان افراد و گروه‌های جامعه توزیع می‌شود، به‌گونه‌ای که تمامی شهروندان و گروه‌های فعال و خواهان مشارکت سیاسی از حق انتخاب شدن، تصمیم‌گیری، انتقاد، اعتراض، اظهارنظر و رأی دادن بهره‌مند باشند. مطالعۀ تأثیر تجربۀ مشارکت سیاسی بر نگرش به مشارکت سیاسی در ایران موضوع مطالعه این مقاله است که با استفاده از دیدگاه‌های نظری مختلف و با استفاده از روشی ترکیبی (abduction) تدوین یافته است و هدف از این پژوهش، شناخت نگرش (مثبت و منفی) شهروندان از مشارکت سیاسی در جامعۀ ایران است. روش تحقیق پیمایشی (survey) و از نوع مقطعی؛ و ابزار گردآوری، پرسشنامه همراه با مصاحبه است. جمعیت آماری عبارت است از شهروندان 18سال به بالای شهر ابهر که 385 نفر حجم نمونۀ این تحقیق را تشکیل می‌دهد و روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای است. یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که تجربۀ مشارکت سیاسی (تعدد شرکت در انتخابات) بر عضویت شهروندان در احزاب، انجمن‌ها،اتحادیه‌های صنفی و سازمان‌های سیاسی اجتماعی با اطمینان 95 درصد و سطح خطای 5 درصد تأثیر مثبت دارد. همچنین در خصوص تأثیر تجربۀ مشارکت سیاسی بر نگرش شهروندان نسبت به مشارکت سیاسی با اطمینان 99درصد و سطح خطای 1 درصد تأثیر متغیر مستقل بر متغیر وابسته مثبت است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Sociological study of effects political participation experience on attitudes of citizens towards political participation in Iran Case Study: Citizens of Abhar City

نویسندگان [English]

  • Alireza Kaldi 1
  • Mahmoud Zamani 2
1
2
چکیده [English]

Political participation is a process through which the political power is distributed among the people and parties of a community. the present study examines of empricall effects political participation the attitudes of citizens towards political participation in Iran. In this regard, various theoretical views and a combined method(abduction) has been used in studying social.The present study aims to recognize the citizens’ attitudes and rules of behaviors in society of Iran.The present study is a cross-sectional survey and research instrument is a questionnaire along with interviews. Population of the study includes the citizens of Abhar who are 18 or over 18 years old, 385 of whom participated in this study based on multi-stage cluster sampling. Results show that the multiplicity of participating in the elections (political participation experience) affects citizens’ membership in parties, associations, guild unions, and political and social organizations positively with 95% confidence level and 5% error level. Moreover, there is a positive effect between multiplicity of participation in elections and attitude towards political participation with 99% confidence level and 1% error level suggesting that increased participation in elections will probably lead to a positive attitude in this regard, citizens’ membership in social parties and organizations has a positive effect on their attitudes toward political participation

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: participation"
  • " political participation"
  • " attitudes"
  • " election"
  • " attitudes toward political participation
الف) فارسی
1. ازکیا، مصطفی؛ و دربان آستانه، علیرضا (1389). روش‌های کاربردی تحقیق، ج 1، تهران: کیهان.
 2. اسماعیل‌زاده، حسن؛ هواسی، علی؛ و توانا، مهدی (1392). بررسی عوامل اجتماعی، سیاسی و فرهنگی مؤثر بر مشارکت سیاسی، فصلنامۀ علمی تخصصی دانش انتظامی لرستان، دورۀ 3، ش 2، ص 93-78.
3. آبرامسون، پل (1383). مشارکت سیاسی، ترجمۀ نسرین طباطبایی، تهران: انتشارات وزارت امور خارجه.
4. بشیریه، حسین (1372). انقلاب و بسیج سیاسی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
5. پورجبلی، ربابه؛ و نجفی، هوشنگ (1393). بررسی میزان مشارکت اجتماعی و سیاسی شهروندان شهر تبریز و عوامل مؤثر بر آن، مطالعات علوم اجتماعی، سال یازدهم، ش 41، ص 36-22.
6. جعفری‌نیا، غلامرضا (1391). «بررسی عوامل اقتصادی - اجتماعی مؤثر بر میزان مشارکت سیاسی شهروندان شهر خورموج»، پژوهشنامۀ علوم سیاسی، دورۀ 7، ش 2 (26)، 87 -12.
7. دال، رابرت (1364). تجزیه‌وتحلیل جدید سیاست، ترجمۀ حسین ظفریان، تهران: مترجم.
8. دواس، دی. ای. (1376). پیمایش در تحقیقات اجتماعی، ترجمۀ هوشنگ نایبی، تهران: نشر نی.
9. روستا، کامران (1385). بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر میزان مشارکت سیاسی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز- مجتمع ولیعصر، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، دانشکدۀ علوم اجتماعی.
10. رضایی، عبدالعلی (1375). مشارکت اجتماعی، وسیله یا هدف یا ابزار توسعه، فصلنامۀ اطلاعات سیاسی اقتصادی، ش 109.
11. ساروخانی، باقر (1375). روش‌های تحقیق در علوم اجتماعی، ج 1، چ سوم، تهران: انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
12. فیروزجائیان، علی‌اصغر؛ و جهانگیری، جهانگیر (1387). «تحلیل جامعه‌شناختی مشارکت سیاسی دانشجویان، نمونۀ مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه تهران»، دوفصلنامۀ علوم اجتماعی دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، سال پنجم، ش ۱، ص 83.
13. کریمی، یوسف (1379). نگرش و تغییر نگرش، تهران: نشر ویرایش.
14. گلابی، فاطمه؛ و حاجیلو، فتانه (1391). «تأثیر خانواده بر مشارکت سیاسی زنان»، جامعه‌شناسی زنان، دورۀ 3، ش 11، ص 56-31.
15. لیپست، مارتین؛ و دوز، رابرت (1373). جامعه‌شناسی سیاسی، ترجمۀ محمدحسین فرجاد، تهران: توس.
16. مصفا، نسرین (1375). مشارکت سیاسی زنان، تهران: انتشارات وزارت امور خارجه.
17. محسنی تبریزی، علیرضا (1375). «بیگانگی مانعی برای مشارکت و توسعۀ ملی، بررسی رابطۀ میان بیگانگی و مشارکت اجتماعی و سیاسی»، نامۀ پژوهش، ش 109، ص 89-1.
ب) خارجی
1. Persson M .(2015). “Education and Political Participation British Journal of Political Science”, British Journal of Political Science, Vol. 45, Issue 03, July 2015, pp 689-703.
2. Lerner,Daniel (1958). The Passing of Traditional Society Modernizing the Middle East, New York: Copyright by The Press.