ارزیابی وضعیت کمی و کیفی آموزش علوم سیاسی در ایران: مطالعۀ موردی دانشجویان رشتۀ علوم سیاسی دانشگاه تهران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشیار علوم سیاسی دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

چکیده

تحلیل و ارزیابی دیدگاه‌های موجود در زمینۀ علوم سیاسی می‌تواند درکی متناسب و دقیق را برای احیای نظام دانش کاربردی و کارامد ایجاد کند. در این میان، سنجش نگرش دانشجویان دربارة وضعیت کنونی علوم سیاسی در ایران، می‌تواند زمینه را برای تحلیل و ارزیابی وضع موجود، بررسی جوانب رشتۀ علوم سیاسی در چارچوبی تحلیلی فراهم آورد. در مقالۀ حاضر، وضعیت کمی و کیفی آموزش علوم سیاسی از دیدگاه دانشجویان رشتۀ علوم سیاسی دانشگاه تهرانسنجش، ارزیابی و تحلیل خواهد شد. جامعة آماری تحقیق شامل کلیة دانشجویان علوم سیاسی دانشگاه تهران (در سال تحصیلی 1397-1396) است که تعداد آنها 1270 نفر بوده است. حجم نمونۀ مقتضی حسب دقت و میزان همگنی جمعیت در سطح اطمینان 95 درصد ارائه شده است. حجم نمونۀ تعیین‌شده به‌منظور گردآوری اطلاعات مورد نیاز پژوهش حاضر با درنظر گرفتن دقت مطلوب و هزینه‌های بررسی میدانی در جامعۀ آماری، 336 نفر است. به‌منظور سنجش وضعیت موجود، متغیرهایی در رابطۀ آموزش، پژوهش، میزان علاقه‌مندی به رشته، میزان رضایت از رشته، میزان تمایل به انجام کارهای پژوهشی و فعالیت‌های گروهی انتخاب شد که بیانگر نگرش دانشجویان در این زمینه باشد. برای گردآوری داده‌های مرتبط با این موضوع نیز از پرسشنامۀ اصلی استفاده شد که در حین سنجش نگرش‌ها از آنها درخواست شد تا از طریق پرسش‌های باز طرح‌شده به بیان دیدگاه خود بپردازند. هدف اصلی مقالة حاضر، تبیین نقاط قوت و ضعف آموزش علوم سیاسی از طریق ارائۀ چشم‌اندازهایی راهبردی برای برون‌رفت از مسائل و مشکلات موجود در حوزۀ علوم سیاسی و ارتقای جایگاه آن در میان رشته‌های دانشگاهی است.به‌منظور تحلیل دیدگاه‌های دانشجویان در زمینة راهکارهای ارتقا و بهبود وضعیت رشتۀ علوم سیاسی در ایران ابتدا دیدگاه‌ها با استفاده از روش‌های تحلیل کیفی دسته‌بندی و سپس با استفاده از تحلیل آماری وضعیت آن توصیف شده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

QUANTITATIVE AND QUALITATIVE STATUS OF POLITICAL SCIENCE EDUCATION IN IRAN: CASE STUDY OF POLITICAL SCIENCE STUDENTS AT UNIVERSITY OF TEHRAN

نویسنده [English]

  • Ali Ashraf Nazari
Associate Professor; Department of Political Sciences, University of Tehran,Tehran, Iran
چکیده [English]

Analyzing and evaluating existing perspectives on political science can provide a meaningful and accurate understanding of the revival of applied and efficient knowledge systems. Meanwhile, measuring students' attitudes about the current state of political science in Iran can provide a basis for analyzing the status quo and the aspects of political science in an analytical framework. In this paper, the quantitative and qualitative status of political science education will be measured, evaluated and analyzed from the viewpoint of students of the political sciences of University of Tehran. The statistical population of this research includes all 1270 students in Faculty of Political Sciences, University of Tehran in the academic year 2017-2018. The appropriate sample size is presented in terms of accuracy and homogeneity of the population at 95% confidence level. The sample size is 336 people. In order to measure the status quo, variables in the relationship between education, research, degree of interest in the discipline, degree of satisfaction with the course, the degree of willingness to do research work and selected group activities represent the students' attitude in this field. In order to collect relevant data, a main questionnaire was used that asks to assess their attitudes in order to express their views through open questions designed. The main objective of this paper is to explain the strengths and weaknesses of political science education through the provision of strategic perspectives for outlining the issues and problems in the field of political science and promoting its status among academic disciplines. In order to analyze the views of students on strategies for improving and improving the status of political science in Iran, views were first categorized using qualitative analysis methods and then analyzed using statistical analysis of its status.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Empowerment
  • Teaching Method
  • Political Science
  • Educational Quality
  • University of Tehran
  1. الف) فارسی

    1. افروغ، عماد (1379). خرده‌فرهنگ‌ها، مشارکت و وفاق، در: فرهنگ، سیاست و توسعه در ایران امروز، تهران: نشر دال.
    2. بابایی فرد، امان (1392). آموزش عالی. جامعه‌پذیری مجدد و تأثیر آن بر همبستگی ملی(مطالعۀ مقایسه‌ای ایران و مالزی). پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد رشتۀ علوم سیاسی، به راهنمایی علی اشرف نظری. دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران.
    3. بوردیو، پی‌یر (1382). «بازتولید، عناصری برای یک نظریه نظام آموزشی»، ترجمۀ مرتضی منادی، نامۀ انسان‌شناسی، ش 3، ص 198-193.
    4.  رانی، کمال (1369). «درآمدی به نقش هویت فرهنگی در نظام جدید آموزشی»، مجلۀ روان‌شناسی و علوم تربیتی(دانشگاه تهران)، ش 48، ص 9-4.
    5. آرون، ریمون (1372). مراحل اساسی اندیشه در جامعه‌شناسی، ترجمۀ باقر پرهام، ج1، تهران: سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی.
    6. ذاکرصالحی، غلامرضا (1384). دانشگاه ایرانی، تهران: کویر.
    7. روشه.‌ گی (1383). تغییرات اجتماعی، ترجمۀ منصور وثوقی. تهران: نشر نی.
    8. ساها، لاورنس (1371). «دانشگاه‌ها و توسعة ملی»، ترجمة محمدرضا افضلی، نگاه نو، مرداد ـ شهریور، ش 9، ص 34-23.
    9. ساعی، علی (1386). روش تحقیق در علوم اجتماعی، تهران: سمت.
    10. سلیمی، حسین (1388) بررسی وضعیت آموزش و پژوهش علوم سیاسی و روابط بین‌الملل، تهران: پژوهشکدۀ مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم.
    11. علی‌بابایی، یحیی (1383). جزوۀ درسی کاربرد کامپیوتر در علوم اجتماعی، دانشکدۀ علوم اجتماعی دانشگاه تهران.
    12. کاوند، رضا؛ کاوند، جمال (1389). سیاستگذاری فرهنگی در سی سال انقلاب اسلامی و آسیب‌شناسی آن، در: سی سال انقلاب اسلامی (دستاوردها، آسیب‌ها و فرصت‌ها)، به کوشش عباس ملکی، تهران: مؤسسۀ انتشارات علمی دانشگاه صنعتی شریف، ص 430-409.
    13. کریمی، علی (1390). «تأملی نظری دربارۀ نسبت آموزش عالی و همبستگی اجتماعی، مرور اجمالی تجربۀ مالزی»».فصلنامۀ مطالعات ملی، دورۀ 12، ش 1 (ویژه‌نامۀ آموزش عالی. هویت همبستگی ملی).
    14. کوئن، بروس (1378). مبانی جامعه‌شناسی، ترجمۀ محسن ثلاثی، تهران: سمت.
    15. مصفا، نسرین (۱۳۸۵). سیری در تحولات آموزشی و پژوهشی علوم سیاسی و روابط بین‌الملل، تهران: پژوهشکدۀ مطالعات فرهنگی اجتماعی وزارت علوم.
    16. نظری، علی‌اشرف؛ باقری، صمد (1390). «آموزش عالی و همبستگی ملی در ایران (1384-1368)»، مطالعات ملی، ویژه‌نامۀ ش 1، ص 28-3.
    17. واس. دی. ای. (1383). پیمایش در تحقیقات اجتماعی، ترجمۀ هوشنگ نایبی، چ پنجم، تهران: نشر نی.

     

    ب) خارجی

    18. Bowen, H.R. (1977). Investment in Learning; The Individual and Social Value of AmericanHigher Education, San Francisco, California: Jossey-Bass.

    19. Hyman, H.H and Wright, C.R (1979). Education’s lasting influence on values, Chicago: University of Chicago Press.

    20. Lemning, O.T.; Munday, L.M.; Johonson, O.B., and Vender Well, A.R. (1974). The manyfaces of college success and their nonintellective correlates, The published literature through the decade of the sixties. Monograph No.15. American College Testing Publications. Lowa City and Tavistoc Publications.

    21. Randall, Vicky and Teobald, Rabin (1990). Political Change and Underdevelopment, Millan: Hong Kong, Mac.

    22. Robinson, J.P. (1971). "Mass media usage by the college graduate", IN S.A.Withey (ed) Adegree and what else?, New York: Mc-Grew Hill, PP 95-119.