طی دهههای اخیر، سیاست خارجی دولت های خاورمیانهای عمیقاً از رشد هویتهای قومی و مذهبی در این منطقه تأثیر پذیرفته، در حالی که رهیافت رئالیسم همچنان منطق حاکم بر تحلیل سیاست در خاورمیانه باقی مانده است. این مقاله در قالب رهیافت سازهانگاری به تحلیل نقش متغیر نوظهور هویت قومی بر سیاست خارجی دولت ها در خاورمیانه میپردازد و بر تفکیکناپذیری حوزه سیاست داخلی و مسائل آن، مانند سیاست قومی از سیاست خارجی این دولت ها و تأثیرپذیری آنان از مؤلفههای معنایی و هویتی تأکید دارد.
طی دهههای اخیر، سیاست خارجی دولت های خاورمیانهای عمیقاً از رشد هویتهای قومی و مذهبی در این منطقه تأثیر پذیرفته، در حالی که رهیافت رئالیسم همچنان منطق حاکم بر تحلیل سیاست در خاورمیانه باقی مانده است.
)