کاربرد سازوکارهای دفاع روانی در سیاست: بایسته‌های درک رفتار سیاستمداران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

2 دانشجوی دورۀ دکتری علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

شناسایی نحوۀ استفاده از انواع سازوکار دفاعی به‌ویژه در سیاستمداران می‌تواند بخشی از رفتار سیاسی آنها در گذشته یا حال را برای ما آشکار کند. همۀ افراد در زندگی روزمره به‌ویژه موقعیت‌های حساس از سازوکارهای دفاعی استفاده می‌کنند، سیاستمداران نیز از این وضعیت مستثنا نیستند؛ اما نحوۀ استفاده از سازوکارهای دفاعی متفاوت است. پرسش اصلی مقالۀ حاضر این است که چه پیوندی میان انواع سازوکار دفاع روانی و سیاست با تکیۀ بیشتر بر رفتار سیاستمداران مختلف وجود دارد و این سازوکارها در رفتارهای سیاسی و سیاستمداران چگونه می‌تواند ما را در شناسایی زوایای شخصیتی آنها کمک کند؟ فرضیۀ اصلی پژوهش حاضر این است که شناخت رفتار سیاسی سیاستمداران از طریق سازوکارهای دفاعی روانی، به شناسایی شخصیت آنها بسیار کمک می‌کند. سیاستمدارانی که از سازوکارهای دفاعی رشدنایافته و نوروتیک استفاده می‌کنند، خطرهای بیشتری را متوجه جامعۀ خود و جامعۀ بین‌المللی می‌کنند. در مقابل سیاستمدارانی که از دفاع‌های روانی رشدیافته استفاده می‌کنند، برای پست‌های سیاسی، رفتار سیاسی اطمینان‌بخش‌تری خواهند داشت. اغلب سیاستمداران به‌ویژه در حکومت‌های بسته از دفاع‌های روانی رشدنایافته بهره می‌گیرند. به همین دلیل، تأثیراتی که این افراد به‌صورت شخصی در رفتار جمعی می‌گذارند، در ساختار روان جمعی تا مدت‌ها نهادینه می‌شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The use of psychological defense mechanisms in politics; necessities of understanding the behavior of politicians

نویسندگان [English]

  • Ali Ashraf Nazari 1
  • fateh moradi 2
2 Allameh Tabatabei University
چکیده [English]

The aim of the present text is highlighting the importance of psychological defense mechanisms in identifying politicians’ behaviors. Everyone uses psychological defense mechanisms in everyday life, especially in sensitive situations; politicians are not also an exception to this condition. But the way the defense mechanisms are used are different. Identifying that how different defense mechanisms are used, especially among politicians, can reveal a part of political behavior in the past and present. Therefore, the main hypothesis of the present study is recognizing the political behavior of politicians through the psychological defense mechanisms which provides an important tool for identifying their personality. Those politicians who use immature and neurotic defensive mechanisms pose more risks to their community and international events. In contrast, those politicians who use mature defensive mechanisms for political positions will have a more confident political behavior. In the present study, using the memoirs and works of some people in politics of Iran and the world, we have examined a totality in their behavioral attitudes. Totally, most of the politicians, especially in closed governments, have immature psychological defenses. Thus, the effects these individuals personally make on collective behavior and politics is institutionalized in the collective psychological structure for a long time; so the political situation of society leads towards development or unpleasant political consequences.

کلیدواژه‌ها [English]

  • defense mechanisms
  • politics
  • politician
  • mature defense
  • immature defense
  • neurotic defense
ارسطو (۱۳۸۷). سیاست، ترجمۀ حمید عنایت. چ پنجم. تهران: امیرکبیر.
ارونسون، الیوت (۱۳۸۷). روان‌شناسی اجتماعی، ترجمۀ حسین شکرکن، چ پنجم، تهران: رشد.
اسپرینگر، توماس (۱۳۸۷). فهم نظریه‌های سیاسی، ترجمۀ فرهنگ رجایی، چ پنجم، تهران: آگه.
اوداینیک، والتر (۱۳۸۸). یونگ و سیاست، ترجمۀ علیرضا طیب، چ دوم، تهران: نشر نی.
آرنت، هانا (1392). میان گذشته و آینده، ترجمۀ سعید مقدم، چ دوم، تهران، نشر دات.
بشیریه، حسین (۱۳۸۵). آموزشدانش سیاسی، چ ششم، تهران: نگاه معاصر.
------------ (۱۳۹۲). تاریخ اندیشه‌های سیاسی قرن بیستم، ج 2، چ دوازدهم، تهران: نشر نی.
بلکمن، جروم.اس (۱۳۹۲). ۱۰۱سازوکار دفاع روانی، ترجمۀ غلامرضا جوادزاده، تهران: ارجمند.
بوتو، بی‌نظیر (۱۳۸۸). خاطرات، ترجمۀ علیرضا عیاری، چ چهارم، تهران: اطلاعات.
بوشه، راجر (۱۳۸۷). نظریه‌های جباریت: از افلاطون تا آرنت، ترجمۀ فریدون مجلسی، چ دوم، تهران:  مروارید.
پروچاسکا، جیمز؛ و نورکراس، جان (۱۳۸۵). نظریه‌های روان‌درمانی، ترجمۀ یحیی سیدمحمدی، چ سوم، تهران: رشد.
تاچر، مارگارت (۱۳۸۴). خاطرات، ترجمۀ فریدون دولتشاهی، چ دوم، تهران: اطلاعات.
جیمزبون ریچارد، بوزورث (۱۳۸۷). ظهور و سقوط فاشیسم، ترجمۀ علی‌اکبر رشیدی، تهران: اطلاعات.
حیدری نسب، لیلا (۱۳۸۵). مقایسۀ سازوکارهای دفاعی در نمونۀ بالینی و غیر بالینی براساس هنجاریابی و یافته‌های مبتنی بر روان‌سنجی پرسشنامۀ ایرانی سبک‌های دفاعیDSQ ، پایان‌نامۀ دکتری، دانشگاه تربیت مدرس.
داوری اردکانی، رضا (۱۳۹۱). فلسفه، سیاست و خشونت، چ سوم، تهران: هرمس.
راژینسکی، ادوارد (۱۳۸۷). زندگینامۀ استالین، ترجمۀ مهوش غلامی، چ چهاردهم، تهران: اطلاعات.
رنشون، استنلی (۱۳۷۶). روان‌شناسی سیاسی جنگ خلیج فارس، ترجمۀ جلیل روشندل، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی.
طاهری، سید مهدی (۱۳۸۹). «روان‌شناسی سیاسی شخصیت محمدرضا پهلوی با تکیه بر نظریۀ کارن هورنای»، فصلنامۀ جستارهای سیاسی معاصر، سال اول، ش 2.
فتحی آشتیانی، علی (۱۳۸۵). روان‌شناسی سیاسی، چ ششم، تهران: بعثت.
فردوست، حسین (۱۳۸۷). ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، ویراسته عبدالله شهبازی، چ بیست‌وششم، تهران: اطلاعات.
فروم، اریک (۱۳۸۵). آناتومیویرانسازی انسان، ترجمۀ احمد صبوری، تهران: آشیان.
فروند، ژولین (1384). سیاست چیست؟، ترجمۀ عبدالوهاب احمدی، تهران، آگه.
فروید، آنا (۱۳۹۲). خود و سازوکارهای دفاعی، ترجمۀ محمد علی‌خواه، چ سوم، تهران:  مرکز.
فروید، زیگموند (1383). تمدن و ملالت‌های آن، ترجمۀ محمد مبشری، تهران: ماهی.
------------ (بی‌تا). «نهاد و خود»، ترجمۀ حسین پاینده، فصلنامۀ ارغ‍ن‍ون، ش۲۱، (ب‍ه‍ار ۱۳۸۲)، ص 23 – 1.
------------ (۱۳۷۹). آسیب‌شناسیروانی زندگی روزمره، ترجمۀ محمدحسین وقار، تهران: اطلاعات.
فیست، جس؛ فیست،گریگوری جی (۱۳۹۲). نظریه‌های شخصیت، ترجمۀ یحیی سیدمحمدی، چ نهم، تهران: روان.
قربانی، نیما (۱۳۸۷). روان‌درمانگری پویشی فشرده و کوتاه‌مدت، چ دوم، تهران: سمت.
کدیور، میترا (۱۳۸۱). مکتب لکان، روانکاوی قرن بیست‌ویکم، تهران: اطلاعات.
کیانوری، نورالدین (۱۳۸۸).خاطرات، چ چهارم، تهران: اطلاعات.
مارک بن آمو، ژرژ (۱۳۷۸). خاطرات فرانسوا میتران، ترجمۀ افتخار نبوی‌نژاد، تهران: اطلاعات.
وینسنت، اندرو (1392). ایدئولوژی‌های مدرن سیاسی، ترجمۀ مرتضی ثاقب‌فر، چ سوم، تهران: ققنوس.
هالیدی، جان (۱۳۸۷). مائو داستان ناشناخته، ترجمۀ بیژن اشتری، تهران: ثالث.
هاوتن، دیوید پاتریک (۱۳۹۳). روان‌شناسی سیاسی: موقعیت‌ها، افراد و مصادیق، ترجمۀ علی‌اشرف نظری، تهران: قومس.
هورنای، کارن (۱۳۸۷). راه‌های نو در روانکاوی، ترجمۀ سعید شاملو، تهران: رشد.
هیتلر، آدولف (۱۳۸۳). نبرد من، ترجمۀ عنایت‌الله شکیباپور، چ نهم، تهران: خرد.
هیوود، اندرو (۱۳۸۹). سیاست، ترجمۀ عبدالرحمن عالم، چ سوم، تهران:  نشر نی.
 
ب) خارجی
Androws, G; Singh, M; Bond, M. (1993). “The defense style questionnaire”, Journal of nervous and mental disorder, Vol 18, No 1, pp 246-56.
Bhatia, M.S. (2009). Dictionary of psychology and allied sciences, New age international(P) limited, publishers.
Cramer, P. (2006). Defense mechanisms in action, The Guilford Press, New York.
Freud, S. (1991). The unconscious. On metapsychology, Ed, James Strachey, The Penguin Freud Library, Vol 11, London: Penguin. (translated by Vaqfipor, Sh).
Heller, S. (2005). Freud: A to Z. New Jersey, Wiley publisher.
Hentschel, U et al . (2004). Advances in psychology; defense mechanisms theoretical, research and clinical perspectives. Elsevier,B.V
Horrocks, R. (2001). Freud revisited. Published by: Houndmills, Basingstoke, New York.
Houghton, D.P. (2009). Political psychology: Situation, individual and cases, By Routledge, New York.
Jerrold, M. (2006). The psychological assessment of political leaders: with profiles of Saddam Hussein & Bill Clinton. The University of Michigan Press.
Jost, J.T. (2004). Political psychology, Psychology Press.New York and Hove.
Kuklinski, H.J. (2002). Thinking about political psychology, Cambridge University Press.
Mc Dermott, R. (2007). Political psychology in international relations, University of Michigan Press.
Mearsheimer, J.J. (2011). Why leaders lie, Oxford university press.