جایگاه مطالعات جنوب شرق آسیا در پژوهش‌های دانشگاهی و آسیب‌شناسی آن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار روابط بین‌الملل دانشگاه یاسوج

2 دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه یاسوج

چکیده

یکی از حوزه‌هایی جغرافیایی که در دو دهة اخیر مورد توجه پژوهشگران روابط بین‌الملل قرار گرفته، حوزة جنوب شرق آسیاست. دلیل اصلی این مسئله به نقش چین و کشورهای این منطقه در اقتصاد جهانی و مسائل استراتژیک و ژئوپلیتیک منطقه بازمی‌گردد. با توجه به این اقبال عمومی سؤالی که مطرح می‌شود این است که در ایران موضوعات مربوط به جنوب شرق آسیا تا چه حد مورد توجه و علاقة پژوهشگران و دانشگاهیان رشتة روابط بین‌الملل و زیرشاخه‌های آن قرار گرفته است؟ این پژوهش‌ها چه نقاط ضعف و قوتی دارند؟ فرضیة پژوهش این است که دانشگاهیان ایران طی دو دهة اخیر چندان علاقه‌ای به پژوهش در حوزة جنوب شرق آسیا نشان نداده‌اند. برای بررسی سؤال و فرضیة مذکور از دو روش کمّی و کیفی استفاده شده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد حوزة جنوب شرق آسیا به نسبت حوزة خاورمیانه، اروپا و آمریکا کمتر مورد توجه جامعة علمی ایران قرار گرفته و مقالات منتشرشده به لحاظ رویکرد نظری، روش تحقیق، سناریونویسی و پیش‌بینی آینده ضعف دارند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The status of South-East Asia studies in academic research and its pathology

نویسندگان [English]

  • ali bagheri dolatabadi 1
  • sajad sajadi 2
1 associate professor in International Relations at yasouj university
2 M.A Student/ yasouj university/ iran
چکیده [English]

One of the geographic areas that has attracted interest of international Academic researchers over the last two decades is the Southeast Asia. The main reason for this is the role of China and South-East Asia countries in the global economy and the strategic and geopolitical importance of the region. Given to this conditions, the question is: How much interest of Iranian scholars and academics in the field of international relations and its subcategories have been addressed to South-East Asia Countries? What are the weaknesses and strengths of these researches? The research hypothesis is that Iranian academics have not shown little interest to the research in South-East Asia in the past two decades. Two quantitative and qualitative methods have been used to evaluate the above question and hypothesis. The findings of the research show that the South-East Asia region Compared to the Middle East, Europe and the Americas has attracted little interest in scientific community and published articles are weak in terms of the theoretical approach, research methodology, scenarios, and prediction of the future.

کلیدواژه‌ها [English]

  • China
  • South East Asia
  • Research
  • International Relations
  • Political Science
  • University
  1. اسلامی، سعید (1395). «بحران تصمیم‌گیری در بحران اتمی کرة شمالی»، فصلنامة تحقیقات سیاسی بین‌الملل، ش 26، ص 166-137.
  2. امینی، آرمین؛ و عظیمی، شمس (1392). «گروه چهار، تلاش برای عضویت دائم در شورای امنیت، زمینه‌ها و روندهای پیش رو»، فصلنامة سازمان‌های بین‌المللی، ش 1، ص 220-173.
  3. بزرگمهری، مجید (1387). «کاربردی‌سازی علوم سیاسی بـراسـاس نیازهای عینی بـازار کار»، پژوهشنامة علوم سیاسی،سال سوم، ش 3، ص 68-47.
  4. تان، سی سنگ (1390). «جنوب شرق آسیا: نظریه و عمل در زمینة روابط بین‌الملل»، در: آرلن تیکنر و آلی ویور، دانش روابط بین‌الملل در چهار گوشة جهان، ترجمة علیرضا طیب، تهران: مؤسسة ابرار معاصر تهران.
  5. تقی‌زاده انصاری، محمد (1395) «چین از ثروت به توسعه‌طلبی دریایی»، فصلنامة پژوهش‌های روابط بین‌الملل، ش 22، ص 185-163.
  6. چگنی‌زاده، غلامعلی (1386) «قدرت‌یابی چین رویکردی نظری به تغییر در سیاست بین‌الملل»، دوفصلنامة سیاست، سال نهم، ش 22، ص 40-7.
  7. خبرگزاری تسنیم (21/2/1395). «تلاش ترکیه و چین برای گسترش زبان خود در جهان/ سهم زبان فارسی در دنیا چقدر است؟»، قابل دسترس در :https://www.tasnimnews.com/fa/news/1395/02/21/1071114
  8. خزایی، سعید؛ و محمودزاده، امیر (1392). آینده‌پژوهی، اصفهان: علم آفرین.
  9. سازمان سنجش کشور (1395). دفترچة راهنمای انتخاب رشتة آزمون سراسری سال 1395، قابل دسترس در www.sanjesh.org/FullStory.aspx?gid=1&id=4617:
  10. سونگ یو دال (1389)، «کرة شمالی بحران هسته‌ای و استراتژی بقا»، فصلنامة سیاست خارجی، ش 26، ص 134-109.
  11. سید امامی، کاووس (1387). «پارادوکس‌های آموزش روش‌شناسی علم سیاست در ایران: برخی راهکارهای عمل‌گرایانه»، دانش سیاسی، سال پنجم، ش 2، ص 152-123.
  12. سیف‌زاده، حسین (1378). اصول روابط بین‌الملل، تهران: سمت.
  13. عرفان‌منش، محمدامین؛ و دیدگاه، فرشته (1388). «بررسی تألیفات مشترک ایران و کشورهای جنوب شرق آسیا در پایگاه وب آوساینس»، فصلنامة پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران، دورة 24، ش 4، ص 102-85.
  14. عسگرخانی، ابومحمد؛ و محمودی، مهدی (1388). «بررسی روابط قدرت‌های بزرگ شرق آسیا پس از فروپاشی اتحاد شوروی»، فصلنامة مطالعات سیاسی، سال اول ش 5، ص 37-27.
  15. فهرست نشریات علمی دارای اعتبار آبان‌ماه 1395(1395). تهران: معاونت پژوهش و فناوری وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، قابل دسترس در: https://rppc.msrt.ir
  16. قاسمی، حاکم (1388). «تأثیر انقلاب اسلامی بر آموزش و پژوهش در علوم سیاسی»، در بررسی وضعیت آموزش و پژوهش علوم سیاسی و روابط بین‌الملل در ایران، به اهتمام حسین سلیمی، تهران: پژوهشکدۀ مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، ص 218-185.
  17. کتابخانة ملی ایران (1396). جستجوی کلیدواژه‌های چین، آمریکا، اروپا و...، قابل دسترس در: www.nlai.ir
  18. کشمیری، سید محمد (1392). «روابط آمریکا و چین، از همکاری اقتصادی تا رقابت استراتژیک»، مطالعات اقتصاد سیاسی بین‌المللی، سال اول، ش 2، ص 112-81.
  19. مشیرزاده، حمیرا (1384). تحول در نظریه‌های روابط بین‌الملل، چ دوم، تهران: سمت.
  20. مشیرزاده، حمیرا؛ و مسعودی، حیدرعلی (1389). «نظریه و پژوهش در روابط بین‌الملل در ایران: مطالعة موردی رساله‌های دکتری»، پژوهشنامة علوم سیاسی، سال پنجم، ش 2، ص 188-163.
  21. مشیرزاده، حمیرا؛ و مسعودی، حیدرعلی (1390). «دانش نظری دانشجویان روابط بین‌الملل مطالعه‌ای آسیب‌شناختی»، فصلنامة سیاست، دورة 41، ش 3، ص 284-265.
  22. منوچهری، عباس؛ تاجیک، محمدرضا؛ حسینی بهشتی، سید علیرضا؛ کوثری، مسعود؛ حقیقت، صادق؛ و م نجاتی حسینی، حمود (1394). رهیافت و روش در علوم سیاسی، چ هفتم، تهران: سمت.
  23. نپوری‌زاده، بهنام (1388). آینده‌پژوهی، مفاهیم و روش‌ها، تهران: مرکز آینده‌پژوهی علوم و فناوری دفاعی مؤسسة آموزشی تحقیقات صنایع دفاعی.
  24. نظری، علی‌اشرف؛ محروق، فاطمه؛ و عباسی خوشکار، امیر (1393). «ارزیابی میزان کاربست روش سناریونویسی در پژوهش‌های روابط بین‌الملل در ایران»، فصلنامة رهیافت‌های سیاسی بین‌المللی، سال ششم، ش 39، ص 42-9.
  25. وانگ، ییوی (1390). «چین: بینابین نسخه‌برداری و نوآوری»، در: آرلن تیکنر و آلی ویور، دانش روابط بین‌الملل در چهار گوشة جهان، ترجمة علیرضا طیب، تهران: مؤسسة ابرار معاصر تهران.

 

  1. Bremmer, Ian (2017). “How China’s Economy Is Poised to Win the Future”, The Times, 2 November 2017, Available at: http://time.com/5006971/how-chinas-economy-is-poised-to-win-the-future/
  2. Trading, Economics (2018). “China GDP Annual Growth Rate”, Trading Economics ,Available at: https://tradingeconomics.com/china/gdp-growth-annual
  3. Neomann, Iver.B & Øverland, Erik.F (2004). “International relations and policy planning: the method of perspectivist scenario building”, International Studies Perspectives, Vol. 5, Issue 3, 1 August 2004, PP. 258–277, https://doi.org/10.1111/j.1528-3577.2004.00173.x
  4. Womack, Brantly (2017). “International Crises and China's Rise: Comparing the 2008 Global Financial Crisis and the 2017 Global Political Crisis”, The Chinese Journal of International Politics, Volume 10, Issue 4, 1 December 2017, Pages 383–401, https://doi.org/10.1093/cjip/pox015