توسعه صلح محور و ارکان آن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استاد، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران

چکیده

توسعه از گذر تغییرات ساختاری و صنعتی‌شدن مسائل مربوط به فقر، بیکاری و نابرابری را در سطوح ملی و جهانی حل می‌کند. با این حال، تحقق این امر مستلزم وجود فرهنگ مبتنی بر صلح، مسالمت، تحمل، مدارا، مشارکت، عقلانیت، و نیز سازوکارهای نهادینه‌ی دموکراتیک است. در این مقاله تلاش خواهد شد تا به    پرسش­های زیر پاسخ داده شود: ماهیت توسعه صلح‌محور چیست؟ از چه عناصری تشکیل شده است؟ چگونه  این الگوی توسعه می‌تواند به مردم‌سالاری کمک کند؟ فرضیه پژوهش بر این مبنا است که صلح، مردم‌سالاری، و توسعه سه رکن اصلی پارادایم توسعه­ صلح‌محور هستند که دولت، صاحبان سرمایه و جامعه مدنی در تعامل سازنده با یکدیگر می‌توانند به تحقق این پارادایم  و مردم‌سالاری کمک کنند.  نگارنده می‌کوشد با نقد رهیافت رایج نئولیبرال بر مبنای اقتصاد بازار، بر اهمیت این مقوله‌ها، و پیوند و ارتباط متقابل آنها در چارچوب رهیافتی بدیل، انتقادی و کل‌گرایانه از منظر اقتصاد سیاسی تاکید شود. یافته اصلی پژوهش نشان می‌دهد که الگوی توسعه صلح‌محور می‌تواند راه را برای مردم‌سالاری هموار ‌کند؛ و باید مثلث جدیدی با سه رکن، «دولت، سرمایه یا بخش خصوصی، و جامعه مدنی» برای تثبیت و تحکیم فرایند توسعه دموکراتیک به‌وجود آید.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Peace-Oriented Development and Its Components

نویسنده [English]

  • Ahmad Movasaghi
Professor, Faculty of Law & Political Science, University of Tehran, Iran
چکیده [English]

Peace, democracy, and development are considered three important concepts in social science, and are extremely relevant to the problems of  both developed and developing countries. Nevertheless, the experiences of modern capitalist world with neo-liberal and market-oriented policies have shown that creating harmonious relations between state, society and economy is problematic and challenging. As a result, a large group of the poor people in the global community have not enjoyed the benefits of peace, democracy, and development. In fact, we are witnessing all kinds of problems such as insecurity, violence, war, extremism, authoritarianism, oppression, environmental problems, poverty and lack of welfare for the majority of nations in the international system. The root causes of these problems can be found in the philosophical foundations of modernity and capitalism in which concerns with peace, mortality, human rights, and environmental protection are left to market forces, and the state and non-state actors such as companies which are dependent on them.
The author intends to explore peace-oriented development as an alternative paradigm with a critical, holistic political economy approach in which the three pillars of state, capital, and civil society are linked together for all human beings both nationally and globally in order to deal with the problems related to peace, democracy and development. It is argued that development must address strategies for reduction of poverty, unemployment, and inequality at the national and global levels through structural change and industrialization. The achievement of development goals, however, requires a culture based on peace, tranquility, tolerance, fortitude, participation, rationality, as well as democratic institutional mechanisms.
In this paper, the author seeks to answer the following research questions: 1. What is the nature of peace-based development? 2. What elements does it consist of? 3. How can this model of development help democracy? Since peace, democracy and development are the three main pillars of the peace- at
 
based development paradigm, therefore, in the research hypothesis, it is argued that the constructive interaction of government, businesses, and civil society based on the peace-oriented development approach increases the probability of balanced development  and democracy at both national and global levels. Peace and security increase the chances of poverty reduction and welfare. Development through structural changes and industrialization leads to the eradication of poverty, and the reduction of unemployment and inequality at national and international levels. However, the realization of development goals requires the culture of peace and tolerance together with active civil society and robust social movements which work towards solving the socio-economic and political problems such as insecurity, gender inequality, environmental degradation with the help of strong institutional arrangements needed for creating a climate conducive to constructive change which is beneficial for all.
The findings suggest that using a holistic and critical approach which  takes into account the linkages between peace, development and democracy may help in ending the misery which continues to wreak havoc on the lives of the poor people in the world, particularly under conditions of uncertainty characterized by the failure of neoliberalism to deal with the persistent economic and political problems which have been intensified by the renewal of the great-power rivalry and the Covid-19 pandemic.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Peace-oriented Development
  • Democracy
  • Civil Society
  • Poverty Reduction
  • Neoliberalism
  1. الف) فارسی

    1. آرگون، محمد. (1397) بازاندیشی در اسلام، ترجمه سیداحمدموثقی. تهران : روزنه.
    2. اسپوزیتو، جان. (1396) آینده‌ی اسلام، ترجمه مهدی امینی. تهران: ثالث.
    3. پیترز، جان ندروین. (1396) نظریه توسعه: فرهنگ، اقتصاد، جامعه.، ترجمه انور محمدی. تهران: گل‌آذین، چ 3.
    4. تودارو، مایکل. (1386) توسعه اقتصادی درجهان سوم، ترجمه غلامعلی فرجادی. تهران: سازمان برنامه و بودجه، ج 1.
    5. دیوب، شاکونتالا. (1386) نوسازی و توسعه، درجستجوی قالب‌های فکری بدیل، ترجمه سید احمد موثقی. تهران: قومس، چ 2.
    6. سن، آمارتیا. (1381) توسعه به مثابه آزادی، ترجمه سید احمد موثقی. تهران: دانشکده حقوق وعلوم سیاسی، دانشگاه تهران.
    7. صافی، لوآیِ ام. (1395) چالش مدرنیته، جهان عرب درجست‌و‌جوی اصالت، ترجمه سید احمد موثقی. تهران: میزان.
    8. گریفین، کیث؛ تری مک‌کنلی. (1377) توسعه انسانی، دیدگاه وراهبرد، ترجمه­ غلامرضاخواجه پور. تهران: وداد.
    9. لفت‌ویچ، آدریان. (1387) تحولات جدید در علوم سیاسی: یک بازنگری بین‌المللی در دستاوردها و دورنماها، ترجمه سید احمد موثقی. تهران: میزان.
    10. موثقی، سید احمد. (1398) صلح، امنیت و توسعه. تهران: انتشارات دانشگاه تهران، چ 3.
    11. ———. (1396) «گذارتوسعه‌ای درآسیای شرقی،» فصلنامه سیاست، 47، 4: 1083-1065، ..
    12. ———. (1395) جهانی شدن، ناسیونالیسم و توسعه. تهران: انتشارات دانشگاه تهران، چ 2.
    13. ———. (1391) نوسازی و توسعه سیاسی. تهران: میزان.
    14. میلر، ریموند سی. (1390) اقتصاد سیاسی بین‌الملل، جهان‌بینی‌های متعارض، ترجمه محمدعلی شیرخانی، سید احمد فاطمی‌نژاد و علیرضا خسروی. تهران: سمت.
    15. ویل، آلبرت. (1387) «انتخاب عقلانی و تحلیل سیاسی،» در آدریان لفت‌ویچ، تحولات جدید در علوم سیاسی: یک بازنگری بینالمللی در دستاوردها و دورنماها، ترجمه سید احمد موثقی. تهران: میزان.
    16. هریسون، لارنس؛ ساموئل هانتینگتون. (1383) اهمیت فرهنگ، ترجمه انجمن توسعه مدیریت ایران. تهران: امیرکبیر.

     

    ب) انگلیسی

    1. Bell, Daniel. (1976) The Cultural Contradiction of Capitalism. New York: Basic Books.
    2. Bornschier, Volker. (2005) Culture and Politics in Economic Development. London & New York: Routledge.
    3. Chang, Ha– Joon. (2004) Globalization, Economic Development and the Role of the State. London: Zed Books.
    4. Galtung, Johan; and Paul D. Scott. (2008) Democracy, Peace, Development. Oslo: Kolofon Press.
    5. Hardin, Russell. (2006) “Constitutionalism,” in Donald A. Wittman and Barry R. Weingast, eds. The Oxford Handbook of Political Economy. Oxford: Oxford University Press.
    6. Haynes, Jeffrey. (2008) Development Studies. Cambridge: Polity Press.
    7. Inglehart, Ronald Z; and Christian Wizel. (2005) Modernization, Cultural Change and Democracy: The Human Development Sequence. Cambridge: Cambridge University Press.
    8. Mangabeira Unger, Roberto. (1976) Law in Modern Society. New York: The Free Press.
    9. Olivius, Elizabeth; and Malin Åkebo. (2021) “Exploring Varieties of Peace: Advancing the Agenda,” Journal of Peacebuilding & Development 16, 1: 3-8, <DOI:10.1177/1542316621995641>.
    10. Pieterse, Jan Nederveen. (2009) Development Theory. London and Newbury Park, CA: Sage.
    11. Polanyi, Karl. (2001) The Great Transformation. Boston: Beacon Press, 3rd
    12. United Nations Development Program (UNDP). )(2020) Human Development Report 2020: The Next Frontier, Human Development and the Anthropocene. New York: UN. Available at http://hdr.undp.org/sites/default/files/hdr2020.pdf (Accessed 10 March 2021).